‘Ben sevdiklerimin başına bir şey gelir diye çok korkuyorum. Çünkü onları çok seviyorum ve onlara bir şey olmasını istemiyorum. Bu yüzden hep aklımda sevdiklerim, özellikle çocuklarım var. Sık sık iyi olduklarından haberdar olmak istiyorum. Aslına bakarsan benim çocuklarım pırlanta ama zaman kötü. Ben çocuklarıma güveniyorum da, ortama güvenmiyorum, ’ diyenlere sıkça rastlarız.

‘Sevdiğime bir şey olur diye çok korkuyorum,’ diyenler, yakınlarını seviyor olabilir mi?

Sevginin olduğu yerde korku ve güvensizlik yoktur. Korku, sevgi eksikliğidir. ‘Sevdiklerim için endişeleniyorum,’ demek, korku deryasında olduğum için, aklıma korkudan başka bir şey gelmiyor demektir. Eğer ortada gerçek bir tehlike varsa, elbette korkulur. Burada sözü edilen şey, varsayım üzerine, mevcut olmayan tehlikeden korkmaktır.

İyi hoş da, günümüzde korkulacak pek çok şey varken, korkmamak mümkün mü?

Çok haklı gibi görünen bu tez, yine korku dolu olanlara aittir. Anda, korku var olamaz. Eğer korku varsa, zihin, ya geçmişte başına gelen bir şeyi düşünüyor ya da gelecekle ilgili endişeleniyordur. Geçmişle ilgi başına gelen kötü şeyler için, ‘Çok şükür geldi geçti, bana ders oldu;’ diyen de var, ‘O anı hatırladıkça tüylerim diken diken oluyor,’ diyen de. Gelecekten umutlu olan da var, endişelenen de. Korkunun sebebi olan bitende değil, kişinin ona verdiği anlamdadır.

Çok acı tecrübeler yaşamış olanlar, ‘Ben çok mağduriyetler yaşadım, haksızlıklara uğradım, o yüzden kimseye güvenim kalmadı. Yaşadıklarımı anlatsam benim korku içinde olmama hak verirdiniz,’ diyerek, kendini haklı görürler. Bunlar belki haklı olabilirler ama sakin, huzurlu olamazlar.

Yaşamı hayatta kalma mücadelesi olarak görenlerin, her anı korkuyla geçer. Başka türlüsünü bilemeyen bu insanlara kendi tarzları olağan görünür. Kendi hayatlarını kanıksadıkları için, değişmeyi ve daha iyisini aramayı akıl edemezler.

Hayatta mücadele olduğu kadar, sevgi, aşk, keyif ve mutluluk da var. Kendini iyi hissettirecek güzel duyguları yaşamak isteyenler, korkunun yerine sevgiyi koymayı başarmalıdır.

Korku zihnin, sevgi kalbin ürünüdür. ‘Hayat, mücadeledir,’ diyenler, her daim hesaplı davranmak için zihinlerini kullanırlar. Zihin olası tehlikeleri bir bir ortaya koyduğu için kişi daima endişe içindedir. Kalbin istediği tek şey, kendini iyi hissetmektir. Sadece gerektiğinde zihni kullanıp, kalbi kılavuz alanlar huzuru bulabilirler.

Hüseyin Güdücü
drguducu@hotmail.com

Yazımızı beğendiyseniz paylaşım butonlarını kullanarak sosyal  medyada  paylaşıp daha fazla kişiye ulaştırmanızı rica ederiz. Bizi  Twitter  üzerinden @kanguruhaber hesabından, Instagram üzerinden  @kanguruhaber hesabından da takip edebilirsiniz.

Yorum yapmak, eklemek ya da düzeltmek için aşağıdaki yorum kısmını kullanabilirsiniz.